تبیین آموزه‎های تربیت اقتصادی در سیره علوی

تربیت اقتصادی یا آموزش اقتصادی بعنوان یکی از مؤلفه‎های مهم در توسعه اقتصادی، فرآیندی است که افراد دانش و رفتار مطلوب اقتصادی را می‎آموزند تا مهارت لازم را برای استدلال منطقی و تصمیم‎گیری درست در عرصه‎های تولید، توزیع و مصرف کسب کرده، تا ضمن تـأمین منافع شخصی به حفظ منافع جامعه هم تعهد داشته باشند. بواسطه اینکه امام علی (ع) اقتصاد را منبع اصلی قدرت یک جامعه عنوان کرده و خود نیز در تمام دوران حیاتش به فعالیت، کار و تلاش اهتمام داشته، سیره آن حضرت منبعی اصیل، غنی و ارزشمند برای تبیین مؤلفه‎های تربیت اقتصادی است که با فرهنگ جامعه ایرانی – اسلامی همخوانی داشته و قابلیت آموزش به تک تک افراد جامعه برای تنظیم روابط اقتصادی خود را دارد. این مقاله با روش کتابخانه‎ای و به شیوه توصیفی - تحلیلی به دنبال تبیین مؤلفه‎های تربیت اقتصادی در سیره امام علی (ع) است که نتایج حاصل از این بحث بیانگر آن است که دوازده مؤلفه شامل: توکل به خدا، رعایت انصاف، التزام در کسب روزی حلال، رعایت الگوی مصرف، خوش خُلقی، امانت‎داری، اهتمام به کار و تلاش، اهتمام در سازندگی و آبادانی، حفظ منافع جامعه، برنامه‎ریزی، التزام در ارائه کار با کیفیت و التزام به قانون در سیره اقتصادی امام (ع) بعنوان الگوی اسلام ناب برای آموزش افراد جامعه وجود دارد.